destaring

als verhalen een stad op zich zelf wordt in je hoofd wordt het tijd om het te tonen aan de buitenwereld. enjoy city 18

Saturday, October 20, 2007

Als je wakker wordt lig je dan naast me? 2

We zijn nu een maand later en we hebben van de schimmen meer vrijheden gekregen.
Kieram trekt veel met haar paarden op en volleybalt weer.
Iets wat ze voordat we gevangen werden ook deed.
Ze heeft een jongen ontmoet waar ze veel mee optrekt en uiteraard zijn er de gewoonlijke relatie perikelen maar ze redt zich er elke keer weer goed uit.
Ik weet niet goed wat ik hier van moet vinden maar steun haar zo goed en kwaad las het kan.
Ze is nog jong maar veel te wijs in haar hoofd en dat zorgt regelmatig voor moeilijkheden.
Ik begrijp haar wel, ik begrijp haar al een hele tijd maar ze moet toch zelf het leven verder ontdekken.
Af en toe heb ik het daar wel moeilijk mee, vooral als zij het moeilijk heeft.
Als alles goed gaat dan blijf ik graag op de achtergrond omdat ik zo in elkaar zit.

Babs haar buik groeit flink uit en er is a een behoorlijke bal te zien.
Ik vind het heerlijk om die buik vast te houden en gelukkig houd Babs ook wel van die aandacht.
Ze is onlangs begonnen bij de zwangerschapsgym waar ze allerlei oefeningen als huiswerk mee naar huis krijgt.
Ze vertelde mij al dat ik ook een keer mee moest om te leren wat de man kan doen om te helpen.
Dit zag ik persoonlijk niet echt zitten maar ja als het moet dan moet het en om de hormonale balans niet te laten schommelen was die discussie het discussiëren niet waard.

Ikzelf weet niet goed wat ik hier aan het doen ben.
Of wat ik moet doen.
Ik ben nog niet vaak buiten geweest en ik hou mezelf op de been door voor Babs en Kieram te zorgen die daarentegen weer heel goed hun eigen draai gevonden hebben.
Vele vragen spoken door mijn hoofd.
Wat willen de schimmen?
Waarom doen de schimmen dit?
Wanneer vertellen ze eens wat er gaat gebeuren?
Wanneer vallen ze ons aan en vermoorden ze ons?
Die laatste is een beetje negatief maar goed, je moet hem wel in je achterhoofd houden.
Ik ben van nature een beetje achterdochtig en vertrouw niemand die geen vertrouwen terug schenkt.
Van de schimmen heb ik tot nu toe nog niet veel vertrouwen teruggekregen.
Ze hebben een wereld geschapen die perfect lijkt te zijn.
Maar waar willen ze met deze wereld naartoe en waarom ons?

Kieram was mijn houvast in paranoia en achterdocht, in eenzaamheid en verdriet.
Ik ben heel gelukkig dat datgene haar niet zoveel meer tot last is maar ik zou het graag terug willen zien.
Iemand die begrijpt dat niet alles in leven is zoals het hoort te zijn ook kan je omgeving laten geloven wat jezelf wilt.

Misschien is het dat wel.
Misschien laten de schimmen ons zien wat wij graag willen zien en willen hebben.
Kieram heeft haar dieren, sport en wil toch een relatie die werkt.
Babs wil niets lever dan een kindje waar ik natuurlijk ook trots op ben.

Maar ik wil eenzaamheid en verdriet, ik wil verteert worden door de duisternis van deze droom.
Het was eigenlijk een ideale omstandigheid die niet kon bestaan maar toch bestond.
Eigenlijk wachtte ik nog steeds tot ik wakker werd in de hoop dat het echt niet lang meer zou duren

Was geschreven
Dr Onk

Thursday, October 18, 2007

Als je wakker wordt lig je dan naast me?

We zaten op bovenin op de tribune van een geweldige openluchtvoorstelling.
Kieram Babs en ik ware aan het genieten van het prachtige schouwspel dat in de avond prachtig verlicht werd toen we achter ons een gerommel hoorde dat steeds dichterbij kwam.
Onder ons begon de stelling van de tribune weg te zakken en we moesten ons goed vasthouden terwijl we naar beneden vielen.
Bijna de grond genaderd sprongen we hand in hand naar voren en rolde over de grond terwijl de tribune de grond raakte.
We stonden snel op en rende zo hard als we konden naar de auto waarna we de snelweg op reden om snel weg te komen.
Babs zat achterin te huilen en Kieram was nog in een shocktoestand van wat er gebeurd was.
We hadden weinig tijd om stil te staan bij de gedachtes die in ons hoofd spookte want het gerommel onder ons haalde ons snel in en de weg spleet open waardoor de auto in de diepte viel van het open wegdek.

Kieram werd als eerste wakker en schudde aan mijn arm.
Ik had een hoofdpijn die niet te onderdrukken was en duwde haar in eerste instantie van me af omdat ik dacht dat ik een kater had.
Kieram schudde nogmaals aan mijn arm en toen deed ik mijn ogen open.
Om ons heen stonden alle auto’s die waren weggezakt netjes geparkeerd en al inzittende waren nog in een diepe slaap of werden net wakker.
Net toen ik uit de auto wilde stappen werden van alle kanten felle spotlights aangezet die verblindend werkte en ik deed de autodeur meteen dicht.
Kieram was ondertussen bij Babs gaan zitten die een lelijke hoofdwond had opgelopen.
Waarschijnlijk van de val, en dus nog steeds bewusteloos was.
Kieram deed haar shirt uit en bond de hoofdwond er mee af.
Ik pakte mijn vest en gaf dit aan haar zodat ze zich kon bedekken en beschermen tegen de kou.

Ik hield van Kieram als een zus die ik graag zou willen hebben.
We wisten dit van elkaar en zo begon een lange trouwe vriendschap die al zeker 3 jaar erg sterk is.
Babs weet dit van ons en heeft er vrede mee gemaakt maar dat heeft duidelijk zijn littekens in onze relatie achtergelaten.
Maar goed we kunnen met elkaar omgaan op een goede manier en dat is belangrijk.

Ondertussen kwamen er van links en rechts allemaal schimmen in de spots naar voren.
Iedere schim kreeg een auto toegewezen en Kieram en ik werden vriendelijk verzocht om uit de auto te gaan.
Babs werd door de schim gedragen.
We moesten hem volgen en dat deden we dan ook maar.
In een grote kamer werd Babs op bed gelegd en nagekeken door de schim terwijl Kieram en ik in stilte afwachtte.
Wat als hij erachter komt dat Babs in verwachting is, wat dan.
Zou hij haar meenemen en het kind afpakken.
Deze momenten zijn dodend voor de gedachte die in je omgaan.
Toen de schim Babs haar hoofd verzorgd had en haar lekker had neergelegd vertrok hij in alle stilte uit de kamer.

Sinds de deur gesloten was gingen Kieram en ik ook maar liggen en binnen een paar minuten waren we beiden vertrokken, iets wat we niet verwacht hadden gezien de omstandigheden waarin wij verkeerde.
De volgende ochtend werd ik wakker van een lopende douche.
Het was Kieram die heerlijk had geslapen en bij zichzelf dacht dat we er het beste maar van moesten maken.
Vanuit de woonkamer hoorde ik Babs ons roepen voor ontbijt.
Ze zag er goed uit en de hoofdwond was niet meer dan een flinke schaafwond die snel weg zou trekken.
Haar buik was mooi rond en geen beschadiging te zien.
Ik kuste haar voorhoofd en genoot van een heerlijk ontbijt dat geserveerd werd.
Aan tafel werd er het gesprek natuurlijk gevoerd over wat er gebeurde maar we kwamen niet verder dan waar we nu waren.

Ik wilde graag meer weten en besloot om te zoeken naar een uitgang die moeilijk te vinden was.
Het was een ideale omstandigheid die niet kon bestaan maar toch bestond.
Eigenlijk wachtte ik tot ik wakker werd maar dat zou nog lang duren.

was geschreven
Dr Onk

p.s.
mocht dit ooit iemand vinden weet dan dat wij gelukkig waren maar niet weten waar.

Sunday, October 14, 2007

Super hero stuff 17

Ik ontmoete haar toen ik langs de kunstlokalen liep.
Ze zat achter een schildersdoek met een grote glimlach op haar gezicht en toen ik binnenkwam begon ze meteen te schilderen.
Het waren de meest prachtige kleuren en toen alles duidelijker werd zag ik dat ze precies schilderde waar ik aan dacht.
Mijn mooiste gedachte kwam op het schilderij te staan.
Ze schilderde een veld vol wildbloemen.
Van paardebloemen tot klaprozen en noem ze maar op.
Elk lijntje werd zo geschilderd als ik het in mijn hoofd had.
Ik ging naast haar zitten en bleef staren naar het schilderij en toen het af was leek het wel alsof de wind de bloemen bewoog.
Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden en ik wilde er zijn.
Het zoog me naar binnen.

Net toen ik kaar was om naar dat veld van bloemen te gaan voelde ik een handgreep achter op mijn hoofd en kreeg een knallende hoofdpijn.
Ik keek om en zag een jongeman staan.

U zult een paar dagen last houden van die hoofdpijn maar neem er geen medicatie tegen in want dan wordt U toch alleen maar zieker.

Wie ben jij dan.

Ik ben Peer de broer van Anna.
Mijn zus heeft is dan wel niet geestelijk meer bij ons maar kan wel prachtige schilderijen maken vindt U niet.

Wil je zeggen dat Anna ervoor zorgde dat ik bijna in dat schilderij zat.

Anna leest niet alleen U gedachten maar buigt ze ook om en kan U opsluiten in die gedachte.

U zou niet de eerste zijn maar ik hoop dat zolang ik in de buurt kan zijn dit niet meer gebeurt want eenmaal gevangen komt niemand er meer uit.

Tot nu toe ben jij de enige remedie.

Ja ik bezorg iedereen die ik maar aanraak een knallende hoofdpijn maar het redt wel levens.
Ironisch vindt U niet.

Het lijkt wel of jij en je zus gemaakt zijn om bij elkaar te zijn.

Met die gedachte speel ik ook vaak en soms denk ik dat U daar gelijk in heeft.
Zij bedoelt het goed diep van binnen want eigenlijk wil ze alleen maar mensen gelukkig maken.
Net zo gelukkig als zij is.

Ja ze ziet er gelukkig uit.

Als U nog eens gelukkig wil zijn professor dan kom gerust langs maar zoek eerst mij op voordat Anna in U gedachte zit want dan kan ik U er op tijd uit halen.

En nog een fikse hoofdpijn krijgen, nee dank je maar ik kom wel graag weer eens kijken hoe het met jullie gaat.

Dat is allemaal prima hoor maar bel even van tevoren want ik ben druk bezig met school en daarnaast een middel verzinnen om mijn zus en haar slachtoffers terug te krijgen.

Zal ik doen Peer en zorg erg goed voor jezelf.

Tot later….