Hemingway

Ik weet nog toen Hemingway overleed.
Hij pleegde zelfmoord na jarenlange psychiatrische beslommeringen die hem van dag tot dag kwelde.

Ik was zes jaar en zag mijn vader dood in zijn stoel zitten.
In zijn rechterhand een pistool die net was afgevuurd en langs zijn hoofd sijpelde het bloed uit een gat dat de kogel net had gemaakt.
Ik weet nog dat ik voor hem ging zitten en dat het doodstil was in de studeerkamer waar mijn vader zat.
Er was geen geluid en ik durfde ook niets te zeggen omdat ik bang was dat ik de stilte zou breken.
Zo zat ik urenlang op de grond totdat ik de armen van mijn moeder om mij heen volde die mij wegsleurde uit de kamer en de deur sloot.
We zaten met ons tweetjes me onze ruggen tegen de deur.
Beiden wisten we dat vader daarbinnen zat.
Mijn moeder had altijd al geweten dat deze dag eraan zat te komen en huilde daarom niet. Ze ha dal lang gelden afscheid genomen van vader.
Ik huilde ook niet omdat ik mij sterk moest voelen om moeder te ondersteunen in het geval dat ze wel zou gaan huilen.

Ik heb het pistool in mijn hand en zit in mijn leren stoel in de studeerkamer.
Het pistool dat mijn vader in zijn rechterhand had toen ik hem vredig zag zitten.
Al die jaren heb ik het in mijn bezit gehad.
Mijn moeder wilde dat ik het in bewaring hield en nooit aan iemand liet zien.
Mijn moeder is dood.
Mijn moeder is gestorven aan van binnen verteerd verdiet.
Nooit meer heef zij gehuild, nooit meer heeft ze mijn vaders naam genoemd na die dag dat hij gestorven was.
En nu vandaag is ze gestorven.
Medisch gesproken is de doodsoorzaak een hartaanval maar ik weet beter.
De doodsoorzaak is een gebroken hart.
En ik wil huilen.
Ik wil zo hard huilen dat mijn zoon en mijn vrouw naar boven komen rennen en mij vasthouden.
Ik wil horen dat het goed gaat komen, horen dat ze van me houden en dat ze er altijdvoor me zullen zijn.
Ik weet dit allemaal wel maar ik wil het horen.
Alles komt goed……alles komt goed……..alles komt goed.

Ik zie mijn vader, hij reikt mij de arm en zegt dat ik mag komen.
Ik wil naar hem toe, ik heb jaren vragen voor hem.

Een moeder zit met haar zoon op schoot en vertelt hem het verhaal dat ik ooit aan haar vertelde.
Ze weet dat ik van haar hield en dat ik er altijd voor hen wilde zijn maar dat nog lang geen garantie was dat alles goed zou komen.
Het verhaal begint zo.
“ Je vader wist nog heel goed de dag dat Hemingway overleed.”