Another Death Angel. (the day after Apocalypse)

En zo begon het leven van de gevallen engel.
De hemel boos omdat ze de rug had toegekeerd om alles wat heilig was en ze bevelen had genegeerd door de Apocalyps te verwonden en zich terug te trekken in de brandende vuren van de hel.
De aarde zou moeten boeten net als met de zondvloed.
Helaas was zij het er niet mee eens en greep zij het zwaard, offerde haar vleugels op in de naam van de mensheid.
Zij was een engel die de mensheid zelf hun problemen op wilde laten oplossen zonder eens in de zoveel eeuwen opgelost te moeten worden in water of vuur.
De mens zal zichzelf de dood in moeten jagen zonder de hulp van hemel of hel.
Ook al doen ze het in de naam van een van beiden, de mens wist niet beter.

Ze werd wakker en naast haar zat de oude vrouwen te breien.
Ze glimlachte lief en de gevallen engel glimlachte vermoeid terug.
Ze wilde opstaan maar zag dat haar lichaam bloot was en trok de dekens weer over zich heen.
Haar rug voelde licht, haar vleugels waren verbrand en waar eens de prachtige helderwitte vleugels vastzaten waren nu alleen maar littekens die verbonden waren met koude kompressen.
De hemel had haar verstoten en ze was vogelvrij voor iedere demon die haar wilde hebben.
Ze was goud waard voor ieder die haar kon vangen en haar naar de heren des hels kon brengen want een gevallen engel was de sleutel van de poort naar de hemel.
Een gevallen engel was Gods woord vernietigd.
Gods woord beschermde altijd de zijne en nu heeft hij er een laten vallen.

Nu was ze alleen en hoewel het even wennen was in de dagen die volgde,om niet te denken wat miljoenen anderen dachten voelde ze zich snel thuis in haar nieuwe zijn.
Zij was mens.
Mens die de vlucht niet aanging maar hem bestreed.
Mens die de eenzaamheid voor lief nam en de demonen zou bevechten het lot van de wonden op zich zou nemen.
Mens om nooit meer terug te keren naar de heer die haar let vallen op een dag des oordeels.
Vanaf nu was ze mens die zal strijden voor datgene wat haar lief was.
Zichzelf zijn.

Another Death Angel choices are made (het begin)

De hel breekt los.
Met opengeklapte vleugels probeert ze evenwicht te houden in een storm van as.
Het is tijd.
De Apocalyps is gekomen en zal alles vernietigen
Hij dwingt haar op haar knieën, haar vermoeide lijf wordt bedenkt onder de asstroom die het hete vuur met zijn vernietigende kracht meeneemt.
De hitte is ondragelijk maar ze moet zich staande houden.
Zij is uitverkoren.
Haar wens om de Apocalyps tegen te houden is groter dan zijn vernietigende kracht.
Naast haar vind ze een vest van een jonge vrouw die al vergaan is in de storm.
Ze trekt het aan, zet de capuchon op en trekt het zwaard van de soldaat die voor haar licht.
Met de laatste krachten staat ze op en en spreid ze haar benen.
Ze trekt het zwaard en houdt het omhoog.
Haar vleugels veranderen in vuur en ze stormt naar voren.
Tegen de asstroom in de hitte van het alom vernietigende vuur van de Apocalyps.

Het wordt stil.
De storm is gaan liggen.
De vluchtende menigte staat stil en kijkt om.
Het is gebeurt.
Wat is er gebeurt.

Een oude vrouw en haar zoon lopen naar het levenloze mar niet dode lichaam toe.
De zoon neemt haar in zijn armen terwijl de vrouw haar in een warme doek wikkelt.
Haar vleugels zijn vergaan in het vuur.
Har blonde haren zijn gitzwart geworden door het as.
Ze is weer mens.
Gekozen voor het lot.
Gekozen voor een leven vol demonen.

Een helse strijd wachtend op de Apocalyps die terugkeert om haar leven voordgoed te nemen.
Het einde der dagen is begonnen en de strijd zal alleen maar feller worden nu de wonden gemaakt zijn de ogen elkaar gekruist hebben en keuzes van het lot bepaald zijn