destaring

als verhalen een stad op zich zelf wordt in je hoofd wordt het tijd om het te tonen aan de buitenwereld. enjoy city 18

Thursday, October 18, 2007

Als je wakker wordt lig je dan naast me?

We zaten op bovenin op de tribune van een geweldige openluchtvoorstelling.
Kieram Babs en ik ware aan het genieten van het prachtige schouwspel dat in de avond prachtig verlicht werd toen we achter ons een gerommel hoorde dat steeds dichterbij kwam.
Onder ons begon de stelling van de tribune weg te zakken en we moesten ons goed vasthouden terwijl we naar beneden vielen.
Bijna de grond genaderd sprongen we hand in hand naar voren en rolde over de grond terwijl de tribune de grond raakte.
We stonden snel op en rende zo hard als we konden naar de auto waarna we de snelweg op reden om snel weg te komen.
Babs zat achterin te huilen en Kieram was nog in een shocktoestand van wat er gebeurd was.
We hadden weinig tijd om stil te staan bij de gedachtes die in ons hoofd spookte want het gerommel onder ons haalde ons snel in en de weg spleet open waardoor de auto in de diepte viel van het open wegdek.

Kieram werd als eerste wakker en schudde aan mijn arm.
Ik had een hoofdpijn die niet te onderdrukken was en duwde haar in eerste instantie van me af omdat ik dacht dat ik een kater had.
Kieram schudde nogmaals aan mijn arm en toen deed ik mijn ogen open.
Om ons heen stonden alle auto’s die waren weggezakt netjes geparkeerd en al inzittende waren nog in een diepe slaap of werden net wakker.
Net toen ik uit de auto wilde stappen werden van alle kanten felle spotlights aangezet die verblindend werkte en ik deed de autodeur meteen dicht.
Kieram was ondertussen bij Babs gaan zitten die een lelijke hoofdwond had opgelopen.
Waarschijnlijk van de val, en dus nog steeds bewusteloos was.
Kieram deed haar shirt uit en bond de hoofdwond er mee af.
Ik pakte mijn vest en gaf dit aan haar zodat ze zich kon bedekken en beschermen tegen de kou.

Ik hield van Kieram als een zus die ik graag zou willen hebben.
We wisten dit van elkaar en zo begon een lange trouwe vriendschap die al zeker 3 jaar erg sterk is.
Babs weet dit van ons en heeft er vrede mee gemaakt maar dat heeft duidelijk zijn littekens in onze relatie achtergelaten.
Maar goed we kunnen met elkaar omgaan op een goede manier en dat is belangrijk.

Ondertussen kwamen er van links en rechts allemaal schimmen in de spots naar voren.
Iedere schim kreeg een auto toegewezen en Kieram en ik werden vriendelijk verzocht om uit de auto te gaan.
Babs werd door de schim gedragen.
We moesten hem volgen en dat deden we dan ook maar.
In een grote kamer werd Babs op bed gelegd en nagekeken door de schim terwijl Kieram en ik in stilte afwachtte.
Wat als hij erachter komt dat Babs in verwachting is, wat dan.
Zou hij haar meenemen en het kind afpakken.
Deze momenten zijn dodend voor de gedachte die in je omgaan.
Toen de schim Babs haar hoofd verzorgd had en haar lekker had neergelegd vertrok hij in alle stilte uit de kamer.

Sinds de deur gesloten was gingen Kieram en ik ook maar liggen en binnen een paar minuten waren we beiden vertrokken, iets wat we niet verwacht hadden gezien de omstandigheden waarin wij verkeerde.
De volgende ochtend werd ik wakker van een lopende douche.
Het was Kieram die heerlijk had geslapen en bij zichzelf dacht dat we er het beste maar van moesten maken.
Vanuit de woonkamer hoorde ik Babs ons roepen voor ontbijt.
Ze zag er goed uit en de hoofdwond was niet meer dan een flinke schaafwond die snel weg zou trekken.
Haar buik was mooi rond en geen beschadiging te zien.
Ik kuste haar voorhoofd en genoot van een heerlijk ontbijt dat geserveerd werd.
Aan tafel werd er het gesprek natuurlijk gevoerd over wat er gebeurde maar we kwamen niet verder dan waar we nu waren.

Ik wilde graag meer weten en besloot om te zoeken naar een uitgang die moeilijk te vinden was.
Het was een ideale omstandigheid die niet kon bestaan maar toch bestond.
Eigenlijk wachtte ik tot ik wakker werd maar dat zou nog lang duren.

was geschreven
Dr Onk

p.s.
mocht dit ooit iemand vinden weet dan dat wij gelukkig waren maar niet weten waar.

1 Comments:

At 6:19 AM, Anonymous Anonymous said...

snel, schrijf het volgende deel van dit verhaal!!!!!
;)

 

Post a Comment

<< Home