Vroeger was alles anders.

Social classes are for those pitty losers who always want to feel that they are on top of anything.

De straat ziet er verlaten uit en ik wil mij naar huis leiden langs de rail die naast de brug loop om verloren voetgangers niet in het water te laten vallen.
Ik moet zeggen dat ik stomdronken ben en ieder moment op mijn knieën kan vallen om flink te kotsen.
Dat doe ik dus even niet, ik hoop thuis te halen en de wc pot zo voor mijn neus te krijgen dat alles daarin valt.
Langs mij loopt mijn vriendin die ook met veel moeite rechtop probeert te blijven.
We hadden een feestje in het centrum, vrienden van ons hadden café des mars afgehuurd om eens een avond net als vroeger het gevoel te krijgen van …. Ja van wat eigenlijk.

Het verhaal begon al een paar maanden geleden, we zaten bij elkaar met de mannen en deden aan elkaar ons beklag hoe ons leven veranderd was.
Getrouwd, samenwonend, kinderen, niets kan meer spontaan, de muziek is niet meer zoals vroeger.
Het geouwehoer op de zaterdagavond aan de bar over nutteloze dingen bestond niet meer.
We droegen verantwoording aan de wereld.
Pffft we hadden het zo zwaar.
Het idee werd geopperd om maar eens een kroeg oftewel onze kroeg van vroeger af te huren en zelf eens flink te feesten.
Onze muziek, ons geouwehoer en ons bier.
Zat worden zonder dat er gezeik van komt en lol maken tot we er bij neer vallen.

En zo kwam het dat het plan tot uitvoering kwam.
Het was een groot feesten we hebben gezopen geouwehoerd en onze muziek gedraaid waar we als een stel gekken op hebben gedanst.
Lang niet meer zo soepel als vroeger maar goed we hebben gedanst.
Het was een geweldige avond waar we nog lang de herinnering van meedragen.
Kotsmisselijk, katergevoelig en dagen afkicken.
Dan was er vroeger toch een verschil met nu.
Waar we vroeger drie dagen uit konden gaan, zat konden zijn en de volgende dag weer konden werken, daar is het nu hoogstens een avond wat we door kunnen houden en die andere 2 dagen nodig hebben om bij te komen.
Bijt huiskomst rende met 2 tegelijkertijd naar de wc waarvan ik het kon doen met het prullenbakje gevuld met maandverband want mijn vriendin kreeg de pot.

Toch mis ik niet zoveel van vroeger denk ik bij mezelf.
Het is nu zondagmiddag als ik mezelf uit bed weet te slepen en een kop koffie en een sigaret aan mijn lippen zet.
Achter de computer weet ik dit nog in mijn dagboek te schrijven om niet te vergeten dat ik nooit meer zoveel moet drinken.
Maar ja wanneer lees ik deze pagina nog terug.

Dit is Tom Vermeer
Het is nu………erg vroeg nog want ik heb mijn lenzen nog niet in want ik kan de tijd niet zien.
Ik sluit af en ga naar bed want daar stinkt het nog.
De groeten……..