destaring

als verhalen een stad op zich zelf wordt in je hoofd wordt het tijd om het te tonen aan de buitenwereld. enjoy city 18

Thursday, December 06, 2007

Als ik wakker wordt lig je dan naast me ? 8

Ik was 12 dagen vermist voordat ze mij vonden in de donkere grotten achter het bos.
Kieram ging naast me zitten en ik bleef maar voor me uit staren
Ik rilde van de kou maar ik wilde niet gevonden worden.
Ik was alleen maar voor de buitenwereld vermist.
Het licht van kierams lantaarn verlichtte de grot en daar zag ik hem ook nog steeds zitten.
Ik dacht dat ik die schim wel kwijt was geraakt ondertussen maar hij heeft met mij meegeleden alsof hij niet anders kon dan de hele tijd bij mij in de buurt te moeten zijn.

Kieram vroeg of ik met haar mee ging maar ik was te verstijfd van te lang in een houding te blijven zitten.
Ik wilde ook niet mee, ik wilde sterven.
Mijn leven was op.
Mijn vrouw in coma en een ander die mijn liefde niet kon dragen en een kind dat blind was maar toch iets speciaals met zich mee droeg waar ik nog geen hoogte van kon krijgen.

Ik vroeg Kieram waarom ze niet gewoon naar mijn afscheidbrief had gehandeld.
Zij kreeg het huis en de zorg over Mist waar ze toch al praktisch de moeder van was.
Ze moest Babs maar naar een zorgpension brengen zodat Mist nog naar haar toe kon als zij dat wilde.

Kieram wilde de zorg, het huis niet zonder dat ik erin zat.
Het waren mooie woorden maar ik kon er niets mee.
Kieram besloot om mij een terplekke een dikke knuffel en zoen op mijn voorhoofd te geven.
Ze zij dat ik die ook aan haar altijd gaf en dat het altijd troost bood als zij zich rot voelde.

Kieram had gelijk.
Mijn lichaam werd stukje voor stukje warmer en na een tijdje volgde ik haar aan haar hand mee naar huis.
Zij zit diep van binnen want ze maakte zelfs mijn tranen warm.

Thuis zat een huilende Mist op de bank te wachten tot mijn thuiskomst en toen de deur openging vloog ze mij meteen in mijn armen en vertelde mij dat ze nooit meer losliet.
Ik voelde de warmte van mensen om mij heen die om mij gaven, van mij hielden zoals ik van hun hield.
Ik was het gevoel even kwijt, ik liet mijn zelfmedelijden het gesprek met mij voeren.

Nadat Mist haar houtgreep had losgelaten liep ik naar Babs haar kamer.
Ik nam haar hand en hield deze tegen mijn gezicht.
“waar ben je nou lieverd, waar blijf je nou, ik heb je nodig.”
Äls ik wakker wordt lig je dan weer naast me?”

Ik wilde zo graag wakker worden met de warmte van iemand me naast me en ik hoop nog steeds dat dit gaat lukken.
Deze nachtmerrie moet eens voorbij zijn

Was geschreven
Dr. Onk

1 Comments:

At 9:29 AM, Anonymous Anonymous said...

zit met tranen in mijn ogen
kan verder ook geen woorden vinden

 

Post a Comment

<< Home