Als ik wakker wordt lig je dan naast me? 3

Ik weet niet meer hoe lang we hier al zijn het enige dat ik weet is dat ik me steeds meer paranoïde voel naarmate de tijd vordert.
Ik weet niet meer wie ik ben of wat ik ben geworden sinds wij hier wonen.
Ik probeer me groot te houden voor mijn vrouw en dochter maar van binnen kwijn ik steeds meer weg.
Mijn schim is 24 uur per dag bij me en houdt mij nauwlettend in de gaten.
Zelfs als ik schrijf volgt hij mijn vingers en het lijkt alsof hij alles onthoudt wat ik schrijf.
De enige manier om aan hem te ontsnappen is als ik de duistere plekken in deze gangenstelsels op zoek want daar kan hij mij niet volgen.
Af en toe doe ik dat en het voelt als een bevrijding, alsof ik weer even alleen ben met mijn eigen gedachtes.

Mijn vrouw Babs heeft ons een prachtige dochter geschonken en we hebben haar Mist genoemd.
Haar ogen zijn zo grijs en grauw dat j er met moeite doorheen kon kijken alsof je tegen een muur van mist aanloopt dachten we toe we in haar ogen keken.
Mist is blind, iets dat ik moeilijk verwerkt krijgt en iets dat mijn vrouw oppakt als een goede hulpverlener en naar de mogelijkheden van een blinde gaat zoeken.
Ze is sterker als mij.
Ik ben trots op haar en mijn dochter en ik hoop dat ze zich ontwikkelt als een sterke vrouw.

Mist is het eerste kind dat in deze schimmenwereld geboren wordt en ik heb het gevoel dat ze niet de laatste zou zijn die blind geboren wordt.
De schimmen hebben in de gaten dat wij hun stappen ook volgen en dat zij niets zijn zonder onze aanwezigheid.
Dat is onze enige kracht die we bezitten.

Kieram is uit ons huis vertrokken om bij haar vriendje te zijn.
Ik mis haar.
Ik mis haar heel erg.
Mijn lotgenoot in dit eenzame bestaan is verdwenen en net als ik dacht dat iemand iets van mij begreep verdwijnt ze weer.
Soms ben ik boos op haar maar meestal ben ik ook blij voor haar dat ze verder kan met ervaringen aangaan.
Ik ben benieuwd of ze ooit haar innerlijke zelf kan afschudden en echt gelukkig kan zijn.
Ik hoop het voor haar want zoals ik mij mijn hele leven al voel dat is voor niemand weggelegd.
Ik heb geluk gevonden maar ik blijf zoeken naar de waarheid in dat geluk.
Dat houdt mij op de been.

Zo nu en dan komt ze weer eens kijken en dan zie ik haar met Mist spelen.
Ze hebben een sterke band die twee.
Misschien wordt Kieram de lerares van Mist als ze zover is.
Het zou leuk zijn als dat waargemaakt kon worden.
In ieder geval zien ze er samen gelukkig uit en ik vertrouw Mist dan ook voor honderd procent aan Kieram toe mocht er ooit iets met Babs en mij gebeuren.

Eigenlijk moet ik de schim naast me laten liggen en mijn leven oppakken mar iets zegt me dat ik dat niet moet doen.
Het zal wel de natuurlijke argwaan zijn die in mij zit.
Ik vertrouw het niet.
Eigenlijk wachtte ik nog steeds tot ik wakker werd in de hoop dat het echt niet lang meer zou duren

Was geschreven
Dr. Onk