destaring

als verhalen een stad op zich zelf wordt in je hoofd wordt het tijd om het te tonen aan de buitenwereld. enjoy city 18

Sunday, November 18, 2007

Als ik wakker wordt lig je dan naast me ? 5

Babs stond niet meer op vanmorgen.
Ze werd niet meer wakker.
Mijn lieve Babs lag in een coma naast me in bed.
Tussen ons in zat Mist op haar knieƫn over haar moeder gebogen.
Ze huilde.
Het eerste waar ik aan dacht was dat ik mijn eigen dochter niet vertouwde en wat had ze ijn vrouw aangedaan.

Mist merkte dat ik wakker was geworden en vloog mij in tranen om mijn nek.
Ik kon niet meer doen dan haar vasthouden en metten bevloog mij een sterk gevoel van liefde voor mijn dochter.
Zij kon dit toch niet gedaan hebben.
Niet zij.
Zij hield van haar moeder, net zoveel als ik van haar hield.
Nu waren we op elkaar aangewezen.

Ik droeg haar naar de huiskamer en belde de dokter.
Deze bepaalde dat Babs in een coma lag en waarschijnlijk niet meer zou ontwaken.
We besloten haar thuis te houden en Babs kreeg een apart bed met elke dag zorg.

Nadat alles geregeld was om de zorg werd het stil in huis en zaten Mist en ik te treuren naast het bed van Babs en mamma.

Mist had Kieram gebeld en deze besloot terug in huis te komen wonen om ook de zorg van Mist te dragen omdat ze wist dat ik dit niet alleen zou aankunnen en zeker nu niet.
Haar vriend was er niet blij mee maar schikte zich in de situatie.

Ik wist niet meer wat ik moest doen en trok me terug naar mijn kantoor sloot de gordijnen en greep een volle fles whisky uit de onderste lade van mijn bureau.
Mijn schim dronk gewillig mee.
We waren een stel zuiplappen samen en het ergste was dat hij mij goed bij kon houden.
3 dagen en 3 nachten bleef ik op kantoor zitten tot Mist voor de deur stond en vroeg of ik mee ging naar het park om te spelen.

Ik had er geen behoefte aan maar ik pakte mijn jas en sleepte mijn sterk stinkende lichaam naar de deur.
Buiten grepen Kieram en Mist me vast en gooide mij onder douche, scheerde mij en kleedde mij netjes aan.
Ik liet het allemaal gebeuren.
Ze deden mijn nette lange jas aan en duwde mij naar buiten.
Het was koud buiten en de wind waaide zo hard dat elke porie in mijn gezicht instant dichtvroor en ik wel wakker moest worden.
Wakker uit de roes van dit leven waar ik in zit.
Het leven met een vrouw in coma, een blinde dochter met nogal wat ongewone gaven die nog niet bewezen zijn en een vriendin die veel voor mij over heeft en die ik het liefst niet meer wil zien maar aan de andere kant weer heel erg zou missen.



Ik weet het gewoon niet meer wat ik wil maar ik weet wel dat ik de zorg die ik nu weer krijg graag zie komen.
Ik heb de mensen waar ik van hou weer in een huis en dat doet me goed ondanks dat de vrouw waar ik van hou in coma ligt.

Ik wil gewoon weer wakker worden.
Eigenlijk wachtte ik nog steeds tot ik wakker werd in de hoop dat het echt niet lang meer zou duren.

Was geschreven

Dr. Onk

1 Comments:

At 12:21 PM, Anonymous Anonymous said...

wat een prachtige serie is dit toch!!!! heel mooi!!
ik blijf het sterke en mooie karakters vinden en hoe je de schimmen iedere keer ook een rol laat spelen vind ik geweldig!!
x

 

Post a Comment

<< Home