Cafe des mars 7
Ode aan de barvrouw.

Daar sta je dan, en je weet dat je er staat.
Mooi gevormd.
Niet te dik, niet te dun precies zoals het hoort.
Je ravenzwarte haren met streken vuur dansen op je hoofd als je ermee schud.
Je ogen glinsteren van ondeugd en je weet dat je alles kan maken omdat jij de baas bent van de avond.
Je heupen draaien op elk nummer dat er gespeeld word en je zingt mee.
Het is een ware act om te zien hoe je van onschuldig meisje naar vixen gaat en de klanten om je vinger windt om hen nog meer te laten bestellen dan dat er in hun portemonnee zit.
Het maakt je niet uit je hebt plezier en als jij plezier hebt dan heeft iedereen plezier.

Elk nummer dat gespeeld wordt zing ik met volle borst mee en ik merk dat je aandacht steeds vaker op mij wordt gericht.
Die ondeugendheid in je ogen vlamt op want hoe kon ik nu elk nummer kennen wat jij draait.
Binnen korte tijd draai je de meest rare nummers waar andere klanten raar van opkijken maar ik bulder, al aangeschoten van het bier dat je mij bijschenkt, nog steeds mee.
Ik denk wat een prachtvrouw en een vrouw die verstand heeft van muziek.
Elke man zijn droom als deze een muziekfreak is tenminste.
Laten we eerlijk wezen er zijn weinig vrouwen die zich echt in muziek verdiepen en er heel veel vanaf weten.
Het is tenslotte altijd net iets meer een mannending geweest.
Langzaam geeft ze het op en zingen we samen. Ik wordt aan alle klanten voorgesteld als de man die alle nummers kent.
Iedereen komt om ons heen staan en zingt of blaat mee .
Het geeft al lang niet meer of het vals is.
Ik krijg weer een gevoel dat ik bijzonder ben, dat ik iets waard ben en dan ik er mag zijn.

Allemaal door een vrouw waarvan ik weet dat ze me platzak maakt en als de deuren sluiten me eruit gooit.
Het maakt me niet want ik voel me goed en daar draait het toch om.

De is voor jou omdat je weet hoe je mannen dronken kan maken.
Niet van de liefde maar van de drank.