De Bezinning 1
De cabriolet

Zitten jullie goed.
Zitten jullie goed vraag ik jullie!
Ok zeg dan maar niets, we vertrekken.
Kijk mij nu in je cabriolet rijden pa.
Heb je er niets over te zeggen, ik rij in jou trots.
En jij ma heb jij er niets over te rijden.

Heerlijk met het dak omlaag, de wind door mijn hren en jou rai ban op.
Jullie zijn wel erg stil achtering.
Willen jullie niet zo lekken op de bkleding want dat mocht ik van jou ook nooit pa.
Ik zou je eigenlijk een draai om je oren moeten geven omdat je al dat bloed om de mooie leren bekleding laat lopen.
Had ik jullie toch beter in moeten pakken.

Het gaat nergens meer over he ma.
Ik praat met jullie en eindelijk zeggen jullie niets meer terug.
Geen onverwachte bewegingen meer uit vreemde hoeken.
Geen aanrakingen meer an jullie wat ik niet wil.
Hoe voelde dat nu toen ik dat mes tegen jullie keel zette.
Hoevoelde dat nu toen ik jullie hoofd eraf sneed en alleen nog maar liet zitten aan jullie nekwervels.
Hoe voelt da nu om de pijn te hebben die ik al jaren voel van jullie.
Nou vertel me eens hoe voel dat nu!

Ach wees ook maar stil en geniet van de laatste buitenlucht die jullie zullen krijgen.