Vergelding 2

Ik werd wakker op de achterbank van een auto doordat de bestuurder mij aanduwde en vertelde dat we er waren.
Waar waren we en hoe kom ik hier terecht.
Ik keek uit het raam en zag mijn ouderlijk huis.
Snel dook ik weer weg en vroeg de chaufeur om nog een paar straten verder te rijden.
Hij startte de auto en reed nog een paar straten.
Hij had er wel lol in en toen ik de meter van de taxi zag begreep ik wel waarom.
Ik kon de beste man 200 euro gaan betalen voor een rit die ik niet eens wilde.
Ik vroeg hem bij het afrekenen wie mij in de taxi had gelegd.
Hij zei het niet te weten maar het was een grote man die met mij aan kwam dragen net buiten het stadspark.
Hij had hem het adres van mijn ouderlijk huis gegeven en zei dat ik daar naar toe gebracht moest worden.
Ik bedankte hem, waarvoor wist ik eingenlijk niet, maar ja ik was er nu toch.
Het was 10 jaar geleden en toen had ik gezworen hier nooit meer terug te komen.
Het lot had anders bepaald.
Gelukkig had ik al een baard en om nog minder op te vallen kocht ik een baseballcap en een grote zonnebril die mijn ogen niet lieten zien.
Nu ik er toch was probeerde ik er het beste van te maken en liep naar het jeugdhonk waar ik mij voordeed als een talentenjager die in dit dorp wel een talentenjacht wilde opzetten.
Ik wist dat het dorp vol goedgelovigen was en er kwamen dus ook de meest vreemde acts op de planken te staan.
Een paar vrienden van mij hadden mij wel herkend en besloten niets te zeggen en mee te doen met mijn plannetje om grof geld te verdienen aan deze arme mensen.
Het klinkt hard maar ik was platzak en ik moest terug naar de stad.
Het nieuws van een talentenjacht ging al snel de ronde en de burgemeester vroeg mij op de koffie om te besprekn hoe groot ik het evenement wel wilde maken.
Het zou een goede naam voor het dorp zijn als alles perfect verliep.
Met bank regelde ik een contante betaling en alles werd opgezet.
Het zou een groot feest worden en alles zou achteraf betaald worden.
Achteraf als in ik neem het geld mee en verdwijn tijdens het feest en de gemeente kwam in de schulden en kwam in het nieuws als groot wanbetaler.

Tijdens het feest deelde ik de buit met mijn vrienden, ik natuurlijk iets meer als hun, en verdween.
Ik wilde net in de bus stappen toen ik geroepen werd.
Het was een lange man en toen ik hij uit de schaduw stapte zag ik wie het was.
Ik verstijfde en de bus reed voor mijn ogen weg.