Vergelding 3

Daar stond hij dan,
Een grote man.
Zijn jas tot aan de kraag dichtgeknoopt.
Zijn boze gezicht en vooral zijn felle ogen waren op mij gericht.
Ik viel op mijn kniëen en begon meteen mijn spijt te betuigen.
Ik vertelde dat zij die nacht het laatste was waar ik aan had gedacht.
Dit klopte ook want daarvoor dacht ik nog aan een glas whisky die mij op kon warmen.
Hij bleef voor mij staan en keek mij diep in de ogen.
Ik durfde bijna niet omhoog te kijken maar werd er toe gedwongen.

Zij was die nacht naar huis toe gegaan.
In haar avondjurk had ze de storm getrotseerd en was ze thuis in de armen van haar vader gevallen.
Dit was haar vader nu.
Ijsspegeltranen waren het bewijs van het zoveelste verdriet dat ik haar had aangedaan.
Het waren de laatste tranen geweest die ze voor mij had laten vallen.
Bij thuiskomst was ze van de kou meteen overleden.
Hij vertelde dat hij meteen naar het feest was gelopen en mij in het park had gevonden.
Hij kon mij wel vermoorden.
Hoe vaak had zijn dochter niet bij hem thuis gezeten, huilend om wat ik allemaal had gedaan.
Hoe vaak had ze me het weer vergeven en hoe vaak had hij me niet in elkaar willen slaan.
Telkens mocht het niet.
Hij ilde mij die nacht in de kou laten sterven maar besloot mij in een taxi te leggen en mij naar mijn ouderlijk huis te laten gaan.
10 jaar geleden was ik hier vertrokken om de nare dingen die in mijn hoofd spookte achter me te laten.
Hij wist dat en daarom wilde hij me weer oog in oog met mijn ouders brengen.
Het zou een goede wraak zijn geweest als het zo zou uitpakken.
Helaas ging het net iets anders.
Om aan geld te komen ging ik weer het verkeerde pad op zoals ik dat altijd had gedaan.
Ik moest geld hebben dus lichtte ik een hele gemeente op voor veel geld om weer te verdwijnen.
Maar ik mocht niet verdwijnen.
Hij had mij de hele tijd achtervolgd en al mijn stappen bekeken.
Net nu ik de bus wilde pakken wist hij dat ik alleen zou zijn.
Hij wist het.
Uit zijn binnenzak haalde hij het wapen waarvan ik wist dat het mij fataal zou worden.
Ik wist niet meer waarom ik nog om gendae smeekte.
Het zou er wel bij horen.
Hij richtte.
Hij schoot.
Ik was op slag dood.