Visvoer .

Die vis.....die vis kijkt me de hele tijd aan.
Laat hem een andere kant opkijken of zet hem in een andere kamer.
Die brede glimlach en die grote ogen.
En dan ook nog zo blijven hangen in dat water.
Dat klopt toch niet, een vis hoort toch rondjes in een vissenkom te zwemmen.
Zet dat beest weg of ik zet hem weg.

In Joannes kamer stond een vis en Maud werd er een beetje gek van.
Een beetje, zeg maar een heleboel.
Als het aan Maud lag dan was die vis de verklaring voor al het kwaad in de wereld.
Een vis, verantwoordelijk voor al het kwaad in de wereld.
Stel je voor.
Ik denk dat Nostradamus tijdens zijn voorspellingstripjes nooit aan had gedacht.

Die vis doet helemaal niets Maud en lachen al helemaal niet.
Kijk maar hij ademt alleen maar en heeft alleen maar getuite lippen.
Het is een doodgewone goudvis.
Die ogen kijken heus niet naar jou hoor daar is hij veel te dom voor.
Hij denkt niet verder als zwemmen en eten.
Als hij kon denken dat had ik hem allang geleerd zijn eigen viskom schoon te maken denk je niet.

Ja, Maud maak jij maar grappen.
Ik weet ook wel dat die vis niet al te slim is maar hij kijkt me echt aan.
Die grote ogen kijken dwars door me heen.
Ik vind dat beest eng.

Precies ja, hij kijkt dwars door je heen omdat hij je niet eens ziet zitten.

In de viskom hangt Joost wat ontspannen in het water.
Hij heeft alles wat hij maar wil.
Een kasteeltje, knikkers en elke week schoon water.
Maar toch maakt hij zich ergens boos over.

Maud moest eens weten hoe slim ik ben.
Vissen zijn een van de meest intelligentste wezens die er zijn.
Maar goed ik kan niet verwachten dat een mens dat ooit zal snappen.
Helaas is mijn lichaam er niet opgebouwd om op het land te leven.
Ik denk dat we express zo geschapen zijn omdat het nooit de bedoeling is geweest dat we de aarde veroveren.
Heersers van de zee dat konden we worden maar de rest is voor die achterlijke mensen weggelegd.
En krijgen ze iets dan doen ze er nog niets mee of maken het nog meer kapot.
Dus moet ik mijn tijd maar voldoen door die Joanne te intimideren door alleen maar te staren en als Maud niet kijkt te glimlachen.
Heb ik toch nog wat te doen en het is een kleine verovering op zich.