destaring

als verhalen een stad op zich zelf wordt in je hoofd wordt het tijd om het te tonen aan de buitenwereld. enjoy city 18

Sunday, December 31, 2006



ADA 4 Another Dead Angel (nieuwjaarsnacht).

Soms zou ik willen dat er dingen niet gebeuren maar het is niet anders.
Je stond voor me.
Sigaret hangend aan je lippen.
Jou pet beschaduwde je ogen.
Aan een kleine flonkering die de maan in je ogen bracht zag ik dat je naar mij keek.
Er kwam een grijns op je gezicht en vervolgens tufte je je sigaret op de grond.
Je liep op me af en stond vlak voor me stil.

Je vergeet je sigaret uit te trappen.

Dat weet ik.

Waarom doe je dat niet.

Dat kan ik straks alsnog doen.
Waar bemoei jij je trouwens mee.
Die sigaret is van mij.

Ik zeg het je alleen maar.

Je weet waarom ik hier ben denk ik.

Ik weet verdomd goed waarom je hier bent.
Ik ben blij dat je alleen bent gekomen.

Wie zou ik mee moeten nemen dan.
Zo gevaarlijk ben jij ook weer niet.

Hoe weet jij dat ik niet gevaarlijk bent.
Ik kan je nog wel eens verrassen.

Ik heb je dossier gelezen, het was weinig verrassend.

Vandaar dat hij jou gestuurd heeft.
Net zo weinig verrassend als mijn dossier zeker.

Vind je mij weinig verrassend.

Dat kun je wel zeggen ja........ je bent weinig verrassend.

Dus als we beiden niet echt verrassend zijn wat zullen we daar aan doen dan.

We kunnen kijken wie er het meest verrassend kan zijn in de uitvoering.

Dat kunnen we doen.

De nacht leek langer te duren als normaal maar we hielden ons beide goed staande.
Over een uur zal vuurwerk klinken en dan zou de verrassing nog minder verrassend zijn.
We wisten beide dat we moesten doen waarvoor we kwamen.
Ik zal met dit gebaar de poorten naar mijn dood openen en hij zal de poorten naar zijn verdoemenis openen. Het kwam er dus op neer dat we beiden verdoemd waren.
Wij waren verdoemden, maar wat zouden we eraan doen.
Wat konden we eraan doen.
Ik had eigenlijk niets te verliezen.
Wederom zou ik uitgespuugd worden en wederom zou ik moeten knokken voor mijn bestaan.
Helaas gold dit ook voor hem.
Ik had met hem te doen.
Hij waarschijnlijk ook met mij.

Wat gaan we doen.

Ik weet niet, wat gaan we doen.

Zullen we het verrassend houden.
Dat lijkt mij het beste.

Nieuwjaarsnacht is daar niet geschikt voor.

Ben ik met je eens.

Ik moest maar eens gaan.

Is goed we moesten maar weer eens gaan.

Vlak voor mij stak hij een nieuwe sigaret op.
Ik zag zijn ogen, bloodrood.
Hij was ook een uitgestotene, hij koos ook zijn eigen weg naar de vrijheid.
Voor die vrijheid moest hij voorbij mij net als ik voorbij hem moest.
We moesten nog even wachten.
Hij liep terug vanwaar hij was gekomen en trapte zijn sigaret uit die nog rokend op straat lag.

We zien elkaar wel weer.

Ja we zien elkaar zeker nog een keer.
Of niet.....

1 Comments:

At 2:57 AM, Anonymous Anonymous said...

mooi verhaal, moeilijk te volgen voor de mensen die April niet kennen
ik ben een poosje afwezig, zaterdag ben ik er weer

liefs x

 

Post a Comment

<< Home